Nauczyciele żądają od dyrektorów szkół laptopów


Nauczyciele domagają się doposażenia ich stanowisk pracy. Żądają od dyrektorów szkół laptopów i innych pomocy do prowadzenia zajęć.
Dyrektorzy szkół mieli miesiąc na opracowanie wykazu materiałów i pomocy dydaktycznych, które są konieczne do prawidłowego prowadzenia zajęć przez nauczycieli. Taki obowiązek nałożyło na nich rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 17 grudnia 2010 r. w sprawie podstawowych warunków niezbędnych do realizacji przez szkoły i nauczycieli zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych oraz programów nauczania (Dz.U. z 2011 r. nr 6, poz. 23).

Związki zawodowe nauczycieli chcą wzrostu płac


Od 1 września nauczyciele otrzymają kolejną podwyżkę. Wtedy kwota bazowa określona w ustawie budżetowej, która jest podstawą wyliczania średniego wynagrodzenia nauczycieli, wzrośnie z 2446,82 zł do 2618 zł.
Wcześniej jednak resort edukacji narodowej musi zmienić załącznik do rozporządzenia z 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. nr 22, poz. 181 z późn. zm.). Projekt jego nowelizacji trafił już do konsultacji. W przyszły poniedziałek w resorcie edukacji mają się odbyć negocjacje w tej sprawie ze związkami zawodowymi nauczycieli. Te domagają się wyższego wzrostu płac.

Co prawda nie o nas, ale kto wie???


Przedstawicielki Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych od czwartku okupują gmach parlamentu. Chciały zablokować przegłosowanie ustawy, według której szpitale mogłyby zatrudniać pielęgniarki i położne nie tylko na etatach, ale także w ramach tzw. kontraktów.
Posłowie przyjęli wczoraj ustawę o działalności leczniczej, umożliwiającą zatrudnianie w obydwu formach. Dotąd dyrektorzy szpitali mieli również taką możliwość, ale brak jednoznacznego uregulowania prawnego sprawiał, że nie korzystali z niej zbyt często.
Ewa Kopacz, szefowa resortu zdrowia, twierdziła, że przyjęcie innego rozwiązania byłoby sprzeczne z konstytucją, bo każdy powinien mieć możliwość wyboru zasady, na jakiej chce zostać zatrudniony. Identyczną poprawkę zgłosił klub PJN, przekonując, że nie ma powodu, by lekarze - którzy już dziś częstokroć pracują w ramach kontraktu - i pielęgniarki byli inaczej traktowani.
Siostry ze ZZPiP uważają jednak, że nie sposób porównywać pracy lekarzy i pielęgniarek. - Pielęgniarka na kontrakcie pracuje po 20 godzin bez przerwy, bo nie obowiązują jej ograniczenia narzucane przez kodeks pracy. Stanowi zatem poważne zagrożenie dla pacjenta. Po drugie - kontrakt jest skrajnie dla niej niekorzystny: nie ma prawa do świadczeń socjalnych, a jeśli chce iść na urlop, musi wskazać osobę, która ją zastąpi i zapłacić jej za pracę - wylicza Grażyna Gaj, przewodnicząca Małopolskiego Oddziału ZZPiP. Zaznacza, że związek nie sprzeciwia się kontraktom dla pielęgniarek środowiskowych pracujących w domach pacjentów, gdzie ta forma zatrudnienia sprawdziła się. Ich protest dotyczy wyłącznie szpitali.
Siostry nie wątpią, że po wejściu w życie ustawy dyrektorzy szpitali będą zmuszać pielęgniarki - pracujące na etacie - do przejścia na kontrakt. To samo mówi Tadeusz Wadas, przewodniczący Małopolskiej Izby Pielęgniarek i Położnych. Z wyliczeń Izby wynika, że pielęgniarki na kontraktach szpitalnych pracują około 250 godzin, podczas gdy etat wynosi 160 godzin.
- Są przemęczone. Przybywa błędów, które popełniają, bo inaczej być nie może. W ostatnim okresie liczba skarg wzrosła kilkakrotnie! Niemal wszystkie dotyczą błędów, będących wynikiem zmęczenia - podkreśla. Przewodniczący dodaje, że w żadnym kraju UE siostry nie są zatrudniane na kontraktach, lecz wyłącznie w ramach umowy o pracę.
W Sejmie obecne były także przedstawicielki stowarzyszenia walczącego o możliwość pracy na szpitalnym kontrakcie. Zdaniem Tadeusza Wadasa, reprezentują one niewielką grupę sióstr z terenu zachodniopomorskiego. W tym rejonie z obawy przed emigracja zarobkową pielęgniarek do Niemiec zaoferowano im bardzo korzystne kontrakty i teraz, w obawie przed ich utratą, przybyły na Wiejską.

Źródło: Dziennik Polski Kraków

Stracone pokolenie?

Mają dyplomy, znają języki, są zdeterminowani. Ale nie mają pracy. W styczniu było prawie pół miliona bezrobotnych, którzy nie skończyli 25 lat.
Jeszcze w 2008 r. było ich niewiele ponad 300 tys. Na dodatek według GUS ponad jedna trzecia bezrobotnych, którzy nie ukończyli 27 lat, to absolwenci szkół wyższych.

- Jak to możliwe? Całe życie mama mi powtarzała, że kto się nie chce uczyć, będzie nosił paczki w sklepie. A magister będzie miał wspaniałe życie. U mnie się na to nie zanosi - mówi Emilia. Skończyła politologię na prywatnej uczelni w Warszawie. Pracy szuka od kilku miesięcy i nikt jej nie zaprosił nawet na rozmowę kwalifikacyjną.
Wielu młodych straciło nadzieję. Co czwarty absolwent nie szuka pracy - podaje GUS.

Komunikat z konferencji "Sytuacja PEDAGOGÓW i PSYCHOLOGÓW w szkołach, w świetle zmian w systemie opieki nad uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych"



W dniu 8 marca 2011 r. odbyła się w Gdańsku konferencja pt. „Sytuacja PEDAGOGÓW i PSYCHOLOGÓW w szkołach, w świetle zmian w systemie opieki nad uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych”, zorganizowana przez Sekcję Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego we współpracy z Sekcją Krajową Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”.

W zebraniu wzięło udział około 150 przedstawicieli szkół, poradni psychologiczno-pedagogicznych z Gdańska, Gdyni, Sopotu, Tczewa, Chojnic, Pelplina, Brus, Kolbud, Czerska, Rumi, Redy, Lęborka, Malborka, Wejherowa, Nowego Dworu Gd., Pszczółek, Barłomina, Luzina, Łęgowa, Leźna, Lubni, Pelplina, Żarnowca, ZS Rajkowy, a także z Krakowa, Olsztynka, Świecia.

Konferencję prowadzili - Przewodniczący SOiW NSZZ „Solidarność” Regionu Gd. Wojciech Książek oraz Zastępca Przewodniczącego, Barbara Kamińska. Na wstępie głos zabrała Marzena Korzeniewska - członek Rady Sekcji, pedagog z Zespołu Szkół Nr 14 w Gdyni, która w imieniu zespołu przygotowującego tą konferencję przedstawiła i omówiła zgłoszone problemy i pytania.

W konferencji wystąpili m. in.: Emilia Wojdyła – zastępca dyrektora Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych MEN, Renata Wypasek – wizytator Kuratorium Oświaty w Gdańsku, Ryszard Proksa – przewodniczący Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”, Jarosław Wejer – wójt Gminy: Luzino, Barbara Kamińska – „S” oświatowa, pedagog w ZSE w Tczewie, Irena Roczniak – „S” oświatowa, psycholog w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 1 w Gdańsku, Monika Gołubiew – dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 7 w Gdańsku, Krzysztof Jankowski – dyrektor Zespołu Szkół nr 14 w Gdyni, Beata Jaworska – pedagog w Gimnazjum nr 2 w Tczewie, Agnieszka Wałęsa i Magdalena Poliwodzińska – Zespół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących w Gdańsku, Andrzej Bodnar – dyrektor Zespołu Szkół nr 12 w Gdyni, Elżbieta Łoniewska - nauczyciel pedagog z Olsztynka.
Postanowiono:

1. Wystąpić z APELEM do MEN o uwzględnienie problemów zgłoszonych podczas konferencji.

2. Skierować pismo do organów prowadzących – jednostek samorządu terytorialnego – o realną pomoc w rozwiązywania nowych zadań wynikających z pakietu rozporządzeń.

3. Włączyć się do monitoringu wprowadzanych zmian, czego oczekuje Sekcja Krajowa NSZZ "Solidarność". W związku z tym ma być zorganizowany cykl konferencji na terenie całego województwa, których celem będzie między innymi zwrócenie uwagi na konieczność zapewnienia odpowiednich warunków pomocy psychologiczno-pedagogicznej w placówkach edukacyjnych.



Przed i w trakcie konferencji zgłoszono następujące wnioski i uwagi:

1. Potrzebne jest utrzymanie dotychczasowego statusu zawodowego pedagogów i psychologów i innych specjalistów zatrudnionych w szkołach i poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Wiąże się to z pojawiającymi się w mediach informacjami o planach MEN-u odebrania uprawnień nauczycielskich, gwarantowanych tej grupie zawodowej przez Kartę Nauczyciela. W uzasadnieniu zaznaczono fakt, że stopnie awansu zawodowego określają tą grupę mianem nauczycieli. Jest to zasadne, ponieważ psycholodzy i pedagodzy uczestniczą w procesie dydaktyczno-wychowawczym, pracują bezpośrednio z uczniem, prowadzą różnego rodzaju terapie oraz warsztaty profilaktyczne. Zmiana statusu zawodowego tej grupy wiązałaby się z pogorszeniem warunków pracy i płacy.
2. Konieczne jest wprowadzenie jasnych zasad zatrudniania w placówkach pedagogów i psychologów i innych specjalistów niezależenie od warunków środowiskowych. Wskazano, że obligatoryjne zatrudnianie tej grupy specjalistów jest niezbędne do zapewnienia kompleksowej pomocy psychologiczno-pedagogicznej w każdej szkole. W przeciwnym razie zachodzi groźba obniżenia jakości pracy szkoły z powodu braku dostępu ucznia do fachowej pomocy pedagogiczno-psychologicznej. Potrzeba więc m. in. ustalenia przez MEN standardów w zależności od ilości uczniów w placówkach. Ważne, aby na każdym etapie edukacyjnym, w każdej placówce obligatoryjnie byli zatrudniani pedagodzy, psycholodzy, logopedzi i inni specjaliści.
3. Potrzeba zapewnienia środków finansowych na realizację nowych zadań, jakie wprowadza obecny pakiet rozporządzeń MEN o ofercie dla ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Obarczenie nauczycieli-wychowawców dodatkowymi obowiązkami w tym zakresie nie zastąpi fachowej pomocy wykwalifikowanych specjalistów. Środki na te cele nie mogą jedynie pochodzić z różnych funduszy pomocowych z UE, których może zabraknąć po 2013 r. Koszty dotyczą także zakupu np. odpowiednich arkuszy diagnostycznych i specjalistycznych pomocy dydaktycznych.
4. Ponadto zwracano uwagę na:
a. Problem nadmiernej biurokracji związanej z dokumentowaniem pracy zespołów dla poszczególnych uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych (w razie kontroli liczą się głównie dokumenty).
b. Brak odpowiednich warunków lokalowych, czasowych (nie wszystko rozwiązuje „magiczny” art. 42 Karty Nauczyciela o dodatkowych godzinach niepłatnych) dla spotkań zespołów w dużych szkołach masowych.
c. Brak odpowiedniego przepisu o zapewnieniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w placówkach niepublicznych.
d. Potrzebę zwiększenia etatów w poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz pozostawienia im statutu samodzielnych placówek (niejasne są plany MEN-u ws. konsolidacji różnych placówek).
e. Usprawnienie systemu doskonalenia zawodowego i doradztwa metodycznego dla psychologów i pedagogów oraz ustalenie warunków udziału w różnych szkoleniach – również tych odbywających się w czasie zajęć szkolnych.
f. Nierozwiązaną kwestię doradztwa zawodowego na terenie szkół,
g. Trudności przy ustalaniu zajęć terapeutycznych przy założeniu czasu ich trwania nie 45 a 60 min.
h. Konieczność zachowania w kompetencjach specjalistów diagnozy psychologiczno-pedagogicznej oraz terapii, co jest gwarantem fachowo udzielanej pomocy.
i. Możliwość wystąpienia problemów szczególnie w szkołach ponadgimnazjalnych, gdzie brak jest do tej pory specjalistów (i zajęć) w tym zakresie.
j. Uniemożliwienie przekazywania dokumentacji między etapami kształcenia (bez zgody rodzica).
k. Pozorną autonomię dyrektora szkoły w wyborze form pomocy z uwagi na brak wystarczających środków finansowych na to zadanie oraz przejrzystych procedur.


Apel ws. PEDAGOGÓW i PSYCHOLOGÓW w szkołach


Sekcja Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego apeluje do Ministerstwa Edukacji Narodowej o:
1. Utrzymanie dotychczasowego statusu zawodowego pedagogów i psychologów i innych specjalistów zatrudnionych w szkołach i poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Wiąże się to z pojawiającymi się w mediach informacjami o planach MEN-u odebrania uprawnień nauczycielskich, gwarantowanych tej grupie zawodowej przez Kartę Nauczyciela.
2. Wprowadzenie jasnych zasad zatrudniania w placówkach pedagogów i psychologów i innych specjalistów niezależenie od warunków środowiskowych. Obligatoryjne zatrudnianie tej grupy specjalistów jest niezbędne do zapewnienia kompleksowej pomocy psychologiczno-pedagogicznej w każdej szkole. W przeciwnym razie zachodzi groźba obniżenia jakości pracy szkoły z powodu braku dostępu ucznia do fachowej pomocy pedagogiczno-psychologicznej.
3. Zapewnienie środków finansowych na realizację nowych zadań, jakie wprowadza obecny pakiet rozporządzeń MEN o ofercie dla ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Środki na te cele nie mogą jedynie pochodzić z różnych funduszy pomocowych z UE, których może zabraknąć po 2013 r.
Informujemy, iż szersze rozwinięcie poruszanych problemów znajduje się w „Komunikacie” z konferencji, którą zorganizowaliśmy 8 marca br. w Gdańsku (w załączeniu). Apelujemy o podjęcie także innych wymienionych tam wniosków.