Planujemy wprowadzić konsultacje w okienkach nauczycieli.

Bardzo dobry pomysł
A ja bym dodała, że także w trakcie planowanych konferencji, bo i tak nikt nie przyjdzie.
Oczywiście w trakcie zebrań i konsultacji to się samo przez się rozumie.

Jasne.

Ja sobie podzielę tę godzinę po 15 minut przez 4 dni

A tak można? U mnie dyro kazał wybrać 1 godzinę w 1 dzień (nie dzielić na drobne )

A dlaczego nie?
Choć powyżej naśmiewaliśmy się trochę z tego durnego przepisu, to przecież godzina ma 60 minut. Jak zrobisz w tygodniu 60 minut, to spełniasz wymaganie ustawowe.

Wasz dyro może i ma rację, że np.15 minut to często mało na poważną sprawę, ale prawo jest jakie jest.

Dodam też, że szefostwo odpowiada za organizację pracy szkoły. Tak to już jest - szef ma zawsze rację ale musi działać na podstawie i w granicach prawa. W Twoim przypadku tak działa.

U mnie część nauczycieli podzieliło 2x30 minut. To jest dość sensowne i praktyczne (dwa terminy). Myślę, że podział na mniejsze "odcinki czasowe", to już przesada. Chociaż.....nie znajduję przepisu zakazującego. A tak na marginesie, to tak na prawdę nauczyciele zawsze byli dostępni dla rodziców. Rodzice dzwonili i umawialiśmy się w dogodnym dla obu stron terminie. Były też tzw. dni otwarte. No a teraz można powiedzieć, "no zaraz, zaraz, jakie umawianie się, jakie dni otwarte? Są godziny dostępności i do widzenia". Ta władza ma umiejętność wylewania dziecka z kąpielą. Oczywiście zaraz stwierdzą "nie takie były nasze intencje".

Od dobrych paru lat mam służbowy telefon 24 na dobę i 7 dni w tygodniu. Nigdy nikt tego nie nadużywał, ale bywa, że ludzie dzwonią po moich godzinach pracy. Nie mam z tym problemu, by ważną sprawę omówić nawet późnym popołudniem. Teraz przychodzi mi chęć, by tych telefonów nie odbierać.

Ale szkoda mi tego wylanego dziecka

Ano właśnie. Od lat władze bazują na tym naszym "ale szkoda mi", czyli mówiąc krótko i pompatyczne, na naszym (wielu z nas) poczuciu misji. Pewnie po kątach śmieją się w kułak "jacy Ci nauczyciele naiwni". Myślę, że młodsze pokolenie nauczycieli patrzy na te kwestie mniej idealistycznie, a bardziej realistycznie. Pewnie, to dobrze. Chociaż......czy ja wiem?

Na tym stanowisku tylko idealiści się ostaną, mam wrażenie. Ale, że za coś trzeba żyć, to ich będą szczątkowe ilości.
Realistów też nie będzie. Kto więc będzie?
Szkoda mi tych dzieciaków, którzy wchodzą w wiek szkolny.

Ja już odliczam i doczekać się nie mogę pożegnania z tą instytucją. Idealistą byłam, jestem i do końca zostanę, ale realizm coraz częściej przeważa.